تأثیر آموزش مهارت های زندگی بر بهبود بهداشت روانی،علایم جسمانی و ‏اضطراب معلولان جسمی بهزیستی شهرستان تبریز

این پژوهش با هدف کلی تعیین تأثیر آموزش مهارت های زندگی بر بهبود بهداشت روانی معلولان جسمی بهزیستی شهرستان تبریز انجام شد. این مهارت ها خودآگاهی، مقابله با استرس، توانایی ارتباط و مهارت حل مسأله را در بر می­گیرد. نمونه پژوهش 46 نفر معلول جسمی باسواد مراکز توانبخشی بهزیستی شهرستان تبریز را شامل می­شود. روش نمونه گیری در این پژوهش، نمونه گیری قابل دسترس است. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه GHQ، 28 سؤالی استفاده شده است. طرح کلی پژوهش، از نوع نیمه تجربی می باشد و از طرح تک گروهی با پیش آزمون و پس آزمون استفاده گردیده است. بعد از جمع آوری داده ها، در بخش تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزارspss و با توجه به طرح تحقیق، آزمون های T همبسته و تحلیل واریانس چند متغیره( F دو عامله) به کار رفته است. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که، آموزش مهارت های زندگی، موجب بهبود بهداشت روانی، اضطراب و علایم جسمانی در معلولان جسمی شده است. همچنین نتایج پژوهش حاکی از آن بود که، میزان تأثیر آموزش مهارت های زندگی بر بهبود بهداشت روانی معلولان جسمی، مستقل از جنسیت بوده است.